Τεχνολογία Μελέτης

Ενόψει της ακαδημαϊκής κρίσης της μεταμοντέρνας εποχής, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ παρουσίασε τις εκπαιδευτικές του μεθόδους. Αυτές οι μέθοδοι, βγαλμένες μέσα από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες εμπειρίας του ως εκπαιδευτικός, αντιπροσωπεύουν την πρώτη πλήρη κατανόηση των πραγματικών εμποδίων στην αποτελεσματική μάθηση. Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ προχώρησε περαιτέρω αναπτύσσοντας μια ακριβή τεχνολογία για να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια και κατ’ επέκταση το πώς μπορεί κανείς να μάθει και να εφαρμόσει οποιοδήποτε σύνολο γνώσης.

Συνολικά, η συνεισφορά του σ’ αυτό το πεδίο είναι γνωστή ως Τεχνολογία Μελέτης και παρέχει την πρώτη πλήρως αποτελεσματική προσέγγιση για το πώς μπορούν να διδαχτούν οι μαθητές πώς να μαθαίνουν. Προσφέρει μεθόδους για την αναγνώριση και την επίλυση όλων των δυσκολιών στην αφομοίωση υλικού, συμπεριλαμβανομένου ενός προηγουμένως άγνωστου εμποδίου, το οποίο βρίσκεται σε τελική ανάλυση στη βάση όλων των αποτυχιών να επιμείνει κανείς σε μια δεδομένη πορεία μελέτης. Με λίγα λόγια, η Τεχνολογία Μελέτης επιτρέπει στον οποιοδήποτε να μάθει οτιδήποτε.

Επειδή βασίζεται σε θεμελιώδεις αρχές κοινές στον καθένα, ξεπερνά όλα τα κοινωνικο-οικονομικά και πολιτιστικά σύνορα. Επιπλέον, επιτυγχάνει ομοιόμορφα και συνεπή αποτελέσματα σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Πράγματι, τα τρία καθοριστικά κείμενα για το θέμα αυτό, Το Βασικό Εγχειρίδιο Μελέτης, Δεξιότητες Μάθησης για μια Ζωή και το Μαθαίνω Πώς να Μαθαίνω, στην ουσία διαφέρουν μόνο ως προς τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται το θέμα. Το πρώτο προορίζεται για εφήβους και άνω, ενώ το δεύτερο απευθύνεται στους νεότερους αναγνώστες και το τρίτο προσφέρει τις βασικές αρχές της Τεχνολογίας Μελέτης σε παιδιά ηλικίας από οκτώ έως δώδεκα ετών.

«Ο απώτερος στόχος και επιδίωξη κάθε κοινωνίας, όταν ασχολείται με το πρόβλημα της εκπαίδευσης, είναι να αυξήσει την ικανότητα, την πρωτοβουλία και το πολιτιστικό επίπεδο και με όλα αυτά να αυξηθεί το επίπεδο επιβίωσης αυτής της κοινωνίας. Κι όταν μια κοινωνία ξεχνάει κάποιο απ’ αυτά τα πράγματα, καταστρέφει τον εαυτό της με τα ίδια της τα εκπαιδευτικά μέσα».

– Λ. Ρον Χάμπαρντ

Το θέμα είναι πως η τεχνολογία του Λ. Ρον Χάμπαρντ για την εκπαίδευση και την παιδεία είναι εξίσου αποτελεσματική στα γυμνάσια, στις τεχνικές σχολές και στα πανεπιστήμια, καθώς και στα γραφεία των στελεχών πολυεθνικών εταιρειών. Επιπλέον, τα τελικά αποτελέσματα είναι ομοιόμορφα σε όλους τους χώρους μια και τα τρία εμπόδια στην κατανόηση είναι τα ίδια από εκπαιδευόμενο σε εκπαιδευόμενο.

Το Πρώτο Εμπόδιο στη Μελέτη

απουσία μάζας ή του φυσικού αντικειμένου που μελετά κάποιος

Το Δεύτερο Εμπόδιο στη Μελέτη

πολύ απότομη βαθμίδωση

Το Τρίτο Εμπόδιο στη Μελέτη

αυτό που ακολουθεί μια λέξη που δεν έχει γίνει κατανοητή ή που κατανοήθηκε λανθασμένα, είναι μια ξεκάθαρη αίσθηση κενού

Με άλλα λόγια και εν συντομία: το πρώτο εμπόδιο στη μελέτη, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ το περιγράφει ως απουσία μάζας και το ορίζει υπό όρους μιας σωματικής αντίδρασης στη μάθηση όταν κάποιος δεν έχει τη μάζα ή το φυσικό αντικείμενο που μελετά. Έτσι, για παράδειγμα, αν κάποιος προσπαθούσε να κατανοήσει τη λειτουργία ενός τρακτέρ χωρίς να είναι παρόν ένα πραγματικό τρακτέρ ή ένα ισοδύναμο αντίγραφό του (μια εικονογράφηση ή ένα μοντέλο), θα υπέφερε από διάφορες αρνητικές αντιδράσεις, που περιλαμβάνουν πονοκεφάλους και ζαλάδες, κι όχι μόνο.

Το δεύτερο εμπόδιο το περιγράφει ως πολύ απότομη βαθμίδωση και το ορίζει ως την απόπειρα κατάκτησης μιας συγκεκριμένης δεξιότητας ή δεδομένου χωρίς να έχει κάποιος κατακτήσει ένα απαραίτητο προηγούμενο βήμα. Ως παράδειγμα δίνει έναν μαθητευόμενο οδηγό που δεν μπορεί να συντονίσει τα χέρια και τα πόδια του έτσι ώστε να αλλάξει χειροκίνητα τις ταχύτητες. Αν και θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι η δυσκολία θα είχε να κάνει με αυτή καθαυτή την αλλαγή των ταχυτήτων, στην πραγματικότητα υπάρχει κάποια προηγούμενη δεξιότητα που δεν κατακτήθηκε, ίσως απλώς το να κρατά κανείς το όχημα στον δρόμο.

Το τρίτο και πιο σημαντικό εμπόδιο είναι η παρανοημένη λέξη, την οποία και εξηγεί ως εξής: Έχετε διαβάσει ποτέ ως το τέλος μιας σελίδας ανακαλύπτοντας ότι δεν μπορείτε να θυμηθείτε τι ήταν αυτό που μόλις διαβάσατε; Εκεί ακριβώς βρίσκεται το φαινόμενο της παρανοημένης λέξης, με άλλα λόγια όλα είναι ένα χαρακτηριστικό κενό μετά από μια λέξη που δεν έχει γίνει κατανοητή ή που κατανοήθηκε λανθασμένα. Αντιστρόφως, όταν η λέξη που δημιούργησε το πρόβλημα εντοπιστεί και δοθεί ο σωστός ορισμός της, όλα γίνονται, ως εκ θαύματος, ξεκάθαρα. Η παρανοημένη λέξη οδηγεί σε μια σειρά αρνητικών διανοητικών επιπτώσεων κι έχει σημαντική επιρροή σε ολόκληρη την εκπαίδευση, και πόσο μάλλον στο σύνολο της διαδικασίας μάθησης του ανθρώπου. Από αυτή την άποψη, είναι το κεντρικό πρόβλημα στη βάση όλων των ανικανοτήτων και όλων των αποτυχιών στην εκπαίδευση.

Για να διορθώσει το πρόβλημα ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανέπτυξε τη Λεξισαφήνιση. Η Λεξισαφήνιση αποτελεί μια πλήρη τεχνολογία για την αντιμετώπιση των παρανοημένων λέξεων και ορίζεται ως «το θέμα και η ενέργεια της απομάκρυνσης της άγνοιας, των παρανοήσεων και των λανθασμένων ορισμών λέξεων, καθώς και των εμποδίων στη χρήση τους». Επιπλέον, αν ληφθεί υπόψη το σύνολο των μεθόδων για την υπέρβαση των Τριών Εμποδίων στη Μελέτη, αυτή είναι η Τεχνολογία Μελέτης και σε αυτή βρίσκονται όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κανείς για να αφομοιώσει οποιοδήποτε θέμα ή να κατακτήσει οποιαδήποτε δεξιότητα.