Ανθρωπιστής

Παρά το πλήθος των τεχνολογικών θαυμάτων αυτού του αιώνα –στην ιατρική, στις μεταφορές, στην πυρηνική ενέργεια και στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες–, ζούμε σε μια σοβαρά προβληματική κοινωνία. Υπό την τριπλή επίθεση της χρήσης ναρκωτικών και της κατάχρησης φαρμάκων, της εγκληματικότητας και της κατάπτωσης ηθών, ένα μεγάλο μέρος αυτού του κόσμου έχει πραγματικά γίνει άγονη γη. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, η μαριχουάνα, για παράδειγμα, έχει γίνει η κυριότερη βιομηχανική καλλιέργεια στην Αμερική, ενώ τα παράνομα ναρκωτικά αποφέρουν εκτιμώμενα ακαθάριστα ετήσια έσοδα περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια. Επιπρόσθετα με αυτούς τους αριθμούς, πάνω από 700 δισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται για ιατρικά και ψυχιατρικά φάρμακα, ώσπου τελικά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κρίση πραγματικά πλανητικών διαστάσεων, όπου οι άνθρωποι της Γης δαπανούν περισσότερα χρήματα για τα φάρμακα απ’ ό,τι παράγουν τα περισσότερα έθνη στους τομείς των αγαθών και των υπηρεσιών.

Ωστόσο, τα παράνομα έσοδα είναι μόνο ένας δείκτης των επιπτώσεων της κατάχρησης των φαρμάκων σήμερα. Η σύνδεση με το έγκλημα είναι ένας ακόμα δείκτης. Σύμφωνα με μελέτες του τμήματος Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών, οι μισοί απ’ αυτούς που συνελήφθησαν για βίαια εγκλήματα βρέθηκαν ότι έκαναν χρήση ναρκωτικών, πράγμα που με τη σειρά του μεταφράζεται σε εκατομμύρια πράξεις βίας σε έναν χρόνο... και το κόστος αυτού από την άποψη της ανθρώπινης δυστυχίας είναι ανυπολόγιστο.

Στον υπό συζήτηση πυθμένα τόσο της χρήσης ναρκωτικών όσο και της εγκληματικότητας, βρίσκεται αυτό που έχει ονομαστεί ως «μια μεταμοντέρνα κρίση ηθών». Κι εδώ τα γεγονότα είναι ανησυχητικά: Περισσότερο από το 40% του συνόλου των γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο, ένα άλλο 40% του συνόλου της αμερικανικής νεολαίας εύκολα παραδέχεται ότι ψεύδεται για οικονομικό όφελος, και ακόμα ένα άλλο 64% παραδέχεται ότι «κλέβει» στις εξετάσεις. Η εικόνα γίνεται ακόμη πιο ζοφερή υπό το φως της ανομίας του κυβερνοχώρου. Δηλαδή: το 10% του συνόλου των ιστοσελίδων στο διαδίκτυο είναι πορνογραφικές και το 40% του συνόλου του λογισμικού είναι πειρατικό. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που, καθώς τα ποσοστά των διαρρήξεων, της υπεξαίρεσης και όλων των άλλων μορφών κλοπής έχουν φτάσει σε διαστάσεις επιδημίας, οι ιστορικοί βλέπουν αυτή την εποχή ως μια εποχή ηθικής παρακμής που έχει να παρουσιαστεί από τον καιρό της αρχαίας Ρώμης.

Προαισθανόμενος την κατεύθυνση του κόσμου ήδη από το 1950, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ξεκίνησε να ερευνά για έναν τρόπο με τον οποίο, όπως έγραψε:

«Ο Άνθρωπος μπορεί και πάλι να σταθεί στα πόδια του, μπορεί να βρει τον εαυτό του μέσα σε μια πολύ συγχυσμένη, αυτοματοποιημένη κοινωνία, και μπορεί να ανακτήσει λίγη από την ευτυχία, λίγη από την ειλικρίνεια και λίγη από την αγάπη και καλοσύνη με την οποία δημιουργήθηκε».

Εξού και οι ανθρωπιστικές του τεχνολογίες για την ανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και όλα όσα θα ανακαλύψετε στις σελίδες που ακολουθούν.